Ֆորս մաժորը սարերի հետևում չէ

ՈՒ ԵԿԱՎ ԱՆՏԱՌԱՊԱ՞ՀԸ
Չնայած Ռոբերտ Քոչարյանն ասել էր` լռում եմ, որ ուրախանաք, բայց բոլորի ուրախությունը շատ կարճ տևեց:
Չնայած Սերժ Սարգսյանն ասել էր` գնամ շնորհավորեմ Քոչարյանի Նոր տարին ու պրծնեմ իրենից, այս մի ուրախությունն էլ կարճ տևեց:
Մի խոսքով, շաբաթ օրը Ծաղկաձորում «զմիմյանս» են հանդիպել երկու նախագահները` էքս և գործող: Վերջերս կարծես միմյանցից անջատվելու վիրահատություն սկսած սիամական երկվորյակների քննարկման թեման եղել է ապագա քաղաքապետի հարցը: Ասում էինք, չէ՞, գիտությանը հայտնի չէ սիամների անջատման հաջողված դեպք:
Ինչ կոնկրետ պայմանավորվածության են հանգել նրանք, շատ դժվար է ասել, բայց եզրակացնել, հաստատ կարելի է:
Աներկբա է, ինչպես միշտ. Քոչարյանն ունեցել է երկու ծրագիր` մաքսիմում, մինիմում: Մաքսիմումը, հասկանալի է, իրեն վերաբերողն է: Մոսկովյան, բելառուսյան, ղարաբաղյան «որսորդական» տեսարաններ-այցերը նրան հաստատապես բերել են այն համոզման, որ տեսարանից պետք է անցնել «հացի», և որքան էլ ինքը ցանկանա դառնալ վարչապետ, ոչ մեկը և հատկապես Սերժ Սարգսյանը, իրեն այդ պոստը չի առաջարկի. վերջինիս տառապանքն այդ առումով շատ մեծ փորձ ունի:
ՈՒստի պետք է սկսել «զրոյից» և երիտթոշակառուի արդեն թաղկած կարգավիճակից մեկ քայլ առաջ գնալ: Իսկ խաղի մեջ հայտնվելու առաջին քայլը կարող է լինել` ի դեմս «ՀայՌուսգազարդի» տնօրինության, որից հետո կարելի է մտածել ռուս-հայկական կոնսորցիումի մասին. այդպես ինքն անվերջ կլինի Ռուսաստանի աչքի առաջ, և ցանկացած ֆորս մաժորի դեպքում մայր Ռուսիան առաջինն իր դուռը կթակի, թե` եկ, Քոչարյան, և դարձիր վարչապետ, հետո էլ թե սիրտդ ուզեց, դարձիր նախագահ. դու գիտես` «հունց են դա անում»: Իսկ ֆորս մաժորը սարերի հետևում չէ. տնտեսական ճգնաժամը, սոցիալական անհանդուրժողականությունը կարող են այնպես դեգրադացնել հայաստանյան քաղաքական քարտեզը, որ փոքրիկ հպումն իսկ կարող է աթոռ դառնալ` ցանկալի:
Իսկ որպեսզի Քոչարյանը ղեկավարի «ՀայՌուսգազարդը», պետք է այդ աթոռը ևս թափուրացնել` վերջինիս ղեկավարին նստեցնելով Երևանի քաղաքապետի անչափ պատասխանատու աթոռին: Չէ, մենք չենք ասում, որ հերթական անգամ այդքան կարևոր պաշտոնը կրկին կոնյունկտուրայի կենթարկվի, այլ հույս ենք փայփայում, որ Սերժ Սարգսյանը կկարողանա իր կյանքում գեթ մեկ անգամ Քոչարյանին ասել` «նետ» (չնայած մի անգամ ոնց որ արդեն ասել է` վարչապետի հաշվով, ուրեմն` հույսը վերջինը կմեռնի):
Չնայած, մյուս կողմից էլ, չի բացառվում, որ ԲՀԿ-ի, ՀՅԴ-ի և մնացյալի (ասենք` Արմեն Գևորգյան) սսկելը, հետ քաշվելն ու խելոքանալը, պայմանավորված էր Քոչարյանի «հոգեդարձով». ներեցեք, պիտի ասեինք` հետդարձով:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ